Bacaan Surat Asy-Syu'ara Lengkap Arab, Latin dan Artinya - Kali ini akan dishare teks surah Asy-Syu'ara full 227 ayat dalam versi tulisan arab, latin dan terjemahannya. Qs Asy Syuara sendiri jika diartikan dalam bahasa Indonesia berarti "Penyair". Nama surah ini diambil dari kata Asy Syuara yang terdapat pada ayat 224.
Surat Asy Syu'ara ini adalah surat ke 26 dalam kitab suci Al-Quran yang terdiri dari 227 ayat panjangnya. Asy Syuara masuk dalam golongan surat surat Makkiyah karena diturunkan di Kota Mekkah. Secara umum surah ini banyak berisi tentang nilai nilai berharga dari berbagai kisah para Nabi Nabi.
Adapun makna dan isi kandungan surat Ash-Shu'ara diantaranya adalah jaminan Allah SWT untuk memenangkan para Rasulnya serta kisah para Nabi seperti Nabi Ibrahim, Nabi Musa, Nabi Nuh, Nabi Shaleh dan Nabi Nabi lainnya.
Dan langsung saja simak berikut ini teks bacaan surat Asy-Syu'ara lengkap lafadz arab, latin dan terjemahan bahasa Indonesianya agar bisa dipahami bersama apa sebenarnya maksud dan isi kandungan dari masing masing ayatnya.
Bismillahirrahmanirrahim.
1. thaa-siin-miim
2. tilka aayaatu alkitaabi almubiini
3. la’allaka baakhi’un nafsaka allaa yakuunuu mu/miniina
4. in nasya/ nunazzil ‘alayhim mina alssamaa-i aayatan fazhallat a’naaquhum lahaa khaadi’iina
5. wamaa ya/tiihim min dzikrin mina alrrahmaani muhdatsin illaa kaanuu ‘anhu mu’ridhiina
6. faqad kadzdzabuu fasaya/tiihim anbaau maa kaanuu bihi yastahzi-uuna
7. awa lam yaraw ilaa al-ardhi kam anbatnaa fiihaa min kulli zawjin kariimin
8. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
9. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
10. wa-idz naadaa rabbuka muusaa ani i/ti alqawma alzhzhaalimiina
11. qawma fir’awna alaa yattaquuna
12. qaala rabbi innii akhaafu an yukadzdzibuuni
13. wayadhiiqu shadrii walaa yanthaliqu lisaanii fa-arsil ilaa haaruuna
14. walahum ‘alayya dzanbun fa-akhaafu an yaqtuluuni
15. qaala kallaa faidzhabaa bi-aayaatinaa innaa ma’akum mustami’uuna
16. fa/tiyaa fir’awna faquulaa innaa rasuulu rabbi al’aalamiina
17. an arsil ma’anaa banii israa-iila
18. qaala alam nurabbika fiinaa waliidan walabitsta fiinaa min ‘umurika siniina
19. wafa’alta fa’lataka allatii fa’alta wa-anta mina alkaafiriina
20. qaala fa’altuhaa idzan wa-anaa mina aldhdhaalliina
21. fafarartu minkum lammaa khiftukum fawahaba lii rabbii hukman waja’alanii mina almursaliina
22. watilka ni’matun tamunnuhaa ‘alayya an ‘abbadta banii israa-iila
23. qaala fir’awnu wamaa rabbu al’aalamiina
24. qaala rabbu alssamaawaati waal-ardhi wamaa baynahumaa in kuntum muuqiniina
25. qaala liman hawlahu alaa tastami’uuna
26. qaala rabbukum warabbu aabaa-ikumu al-awwaliina
27. qaala inna rasuulakumu alladzii ursila ilaykum lamajnuunun
28. qaala rabbu almasyriqi waalmaghribi wamaa baynahumaa in kuntum ta’qiluuna
29. qaala la-ini ittakhadzta ilaahan ghayrii la-aj’alannaka mina almasjuuniina
30. qaala awa law ji/tuka bisyay-in mubiinin
31. qaala fa/ti bihi in kunta mina alshshaadiqiina
32. fa-alqaa ‘ashaahu fa-idzaa hiya tsu’baanun mubiinun
33. wanaza’a yadahu fa-idzaa hiya baydaau lilnnaatsiriina
34. qaala lilmala-i hawlahu inna haadzaa lasaahirun ‘aliimun
35. yuriidu an yukhrijakum min ardhikum bisihrihi famaatsaa ta/muruuna
36. qaaluu arjih wa-akhaahu waib’ats fii almadaa-ini haasyiriina
37. ya/tuuka bikulli sahhaarin ‘aliimin
38. fajumi’a alssaharatu limiiqaati yawmin ma’luumin
39. waqiila lilnnaasi hal antum mujtami’uuna
40. la’allanaa nattabi’u alssaharata in kaanuu humu alghaalibiina
41. falammaa jaa-a alssaharatu qaaluu lifir’awna a-inna lanaa la-ajran in kunnaa nahnu alghaalibiina
42. qaala na’am wa-innakum idzan lamina almuqarrabiina
43. qaala lahum muusaa alquu maa antum mulquuna
44. fa-alqaw hibaalahum wa’ishiyyahum waqaaluu bi’izzati fir’awna innaa lanahnu alghaalibuuna
45. fa-alqaa muusaa ‘ashaahu fa-idzaa hiya talqafu maa ya/fikuuna
46. faulqiya alssaharatu saajidiina
47. qaaluu aamannaa birabbi al’aalamiina
48. rabbi muusaa wahaaruuna
49. qaala aamantum lahu qabla an aadzana lakum innahu lakabiirukumu alladzii ‘allamakumu alssihra falasawfa ta’lamuuna lauqaththhi’anna aydiyakum wa-arjulakum min khilaafin walaushallibannakum ajma’iina
50. qaaluu laa dhayra innaa ilaa rabbinaa munqalibuuna
51. innaa nathma’u an yaghfira lanaa rabbunaa khathaayaanaa an kunnaa awwala almu/miniina
52. wa-awhaynaa ilaa muusaa an asri bi’ibaadii innakum muttaba’uuna
53. fa-arsala fir’awnu fii almadaa-ini haasyiriina
54. inna haaulaa-i lasyirdzimatun qaliiluuna
55. wa-innahum lanaa laghaa-izhuuna
56. wa-innaa lajamii’un hatsiruuna
57. fa-akhrajnaahum min jannaatin wa’uyuunin
58. wakunuuzin wamaqaamin kariimin
59. kadzaalika wa-awratsnaahaa banii israa-iila
60. fa-atba’uuhum musyriqiina
61. falammaa taraa-a aljam’aani qaala ash-haabu muusaa innaa lamudrakuuna
62. qaala kallaa inna ma’iya rabbii sayahdiini
63. fa-awhaynaa ilaa muusaa ani idhrib bi’ashaaka albahra fainfalaqa fakaana kullu firqin kaalththhawdi al’azhiimi
64. wa-azlafnaa tsamma al-aakhariina
65. wa-anjaynaa muusaa waman ma’ahu ajma’iina
66. tsumma aghraqnaa al-aakhariina
67. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
68. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
69. wautlu ‘alayhim naba-a ibraahiima
70. idz qaala li-abiihi waqawmihi maa ta’buduuna
71. qaaluu na’budu ashnaaman fanazhallu lahaa ‘aakifiina
72. qaala hal yasma’uunakum idz tad’uuna
73. aw yanfa’uunakum aw yadhurruuna
74. qaaluu bal wajadnaa aabaa-anaa kadzaalika yaf’aluuna
75. qaala afara-aytum maa kuntum ta’buduuna
76. antum waaabaaukumu al-aqdamuuna
77. fa-innahum ‘aduwwun lii illaa rabba al’aalamiina
78. alladzii khalaqanii fahuwa yahdiini
79. waalladzii huwa yuth’imunii wayasqiini
80. wa-idzaa maridhtu fahuwa yasyfiini
81. waalladzii yumiitunii tsumma yuhyiini
82. waalladzii athma’u an yaghfira lii khathii-atii yawma alddiini
83. rabbi hab lii hukman wa-alhiqnii bialshshaalihiina
84. waij’al lii lisaana shidqin fii al-aakhiriina
85. waij’alnii min waratsati jannati alnna’iimi
86. waighfir li-abii innahu kaana mina aldhdhaalliina
87. walaa tukhzinii yauma yub’atsuuna
88. yauma laa yanfa’u maalun walaa banuuna
89. illaa man ataa allaaha biqalbin saliimin
90. wauzlifati aljannatu lilmuttaqiina
91. waburrizati aljahiimu lilghaawiina
92. waqiila lahum ayna maa kuntum ta’buduuna
93. min duuni allaahi hal yanshuruunakum aw yantashiruuna
94. fakubkibuu fiihaa hum waalghaawuuna
95. wajunuudu ibliisa ajma’uuna
96. qaaluu wahum fiihaa yakhtashimuuna
97. taallaahi in kunnaa lafii dhalaalin mubiinin
98. idz nusawwiikum birabbi al’aalamiina
99. wamaa adhallanaa illaa almujrimuuna
100. famaa lanaa min syaafi’iina
101. walaa shadiiqin hamiimin
102. falaw anna lanaa karratan fanakuuna mina almu/miniina
103. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
104. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
105. kadzdzabat qawmu nuuhin almursaliina
106. idz qaala lahum akhuuhum nuuhun alaa tattaquuna
107. innii lakum rasuulun amiinun
108. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
109. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
110. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
111. qaaluu anu/minu laka waittaba’aka al-ardzaluuna
112. qaala wamaa ‘ilmii bimaa kaanuu ya’maluuna
113. in hisaabuhum illaa ‘alaa rabbii law tasy’uruuna
114. wamaa anaa bithaaridi almu/miniina
115. in anaa illaa nadziirun mubiinun
116. qaaluu la-in lam tantahi yaa nuuhu latakuunanna mina almarjuumiina
117. qaala rabbi inna qawmii kadzdzabuuni
118. faiftah baynii wabaynahum fathan wanajjinii waman ma’iya mina almu/miniina
119. fa-anjaynaahu waman ma’ahu fii alfulki almasyhuuni
120. tsumma aghraqnaa ba’du albaaqiina
121. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
122. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
123. kadzdzabat ‘aadun almursaliina
124. idz qaala lahum akhuuhum huudun alaa tattaquuna
125. innii lakum rasuulun amiinun
126. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
127. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
128. atabnuuna bikulli rii’in aayatan ta’batsuuna
129. watattakhidzuuna mashaani’a la’allakum takhluduuna
130. wa-idzaa bathasytum bathasytum jabbaariina
131. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
132. waittaquu alladzii amaddakum bimaa ta’lamuuna
133.amaddakum bi-an’aamin wabaniina
134. wajannaatin wa’uyuunin
135. innii akhaafu ‘alaykum ‘adzaaba yawmin ‘azhiimin
136. qaaluu sawaaun ‘alaynaa awa’azhta am lam takun mina alwaa’izhiina
137. in haadzaa illaa khuluqu al-awwaliina
138. wamaa nahnu bimu’adzdzabiina
139. fakadzdzabuuhu fa-ahlaknaahum inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
140. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
141. kadzdzabat tsamuudu almursaliina
142. idz qaala lahum akhuuhum shaalihun alaa tattaquuna
143. innii lakum rasuulun amiinun
144. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
145. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
146. atutrakuuna fii maa haahunaa aaminiina
147. fii jannaatin wa’uyuunin
148. wazuruu’in wanakhlin thal’uhaa hadhiimun
149. watanhituuna mina aljibaali buyuutan faarihiina
150. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
151. walaa tuthii’uu amra almusrifiina
152. alladziina yufsiduuna fii al-ardhi walaa yushlihuuna
153. qaaluu innamaa anta mina almusahhariina
154. maa anta illaa basyarun mitslunaa fa/ti bi-aayatin in kunta mina alshshaadiqiinaa
155. qaala haadzihi naaqatun lahaa syirbun walakum syirbu yawmin ma’luumin
156. walaa tamassuuhaa bisuu-in faya/khudzakum ‘adzaabu yawmin ‘azhiimin
157. fa’aqaruuhaa fa-ashbahuu naadimiina
158. fa-akhadzahumu al’adzaabu inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
159. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
160. kadzdzabat qawmu luuthin almursaliina
161. idz qaala lahum akhuuhum luuthun alaa tattaquuna
162. innii lakum rasuulun amiinun
163. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
164. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
165. ata/tuuna aldzdzukraana mina al’aalamiina
166. watadzaruuna maa khalaqa lakum rabbukum min azwaajikum bal antum qawmun ‘aaduuna
167. qaaluu la-in lam tantahi yaa luuthu latakuunanna mina almukhrajiina
168. qaala innii li’amalikum mina alqaaliina
169. rabbi najjinii wa-ahlii mimmaa ya’maluuna
170. fanajjaynaahu wa-ahlahu ajma’iina
171. illaa ‘ajuuzan fii alghaabiriina
172. tsumma dammarnaa al-aakhariina
173. wa-amtharnaa ‘alayhim matharan fasaa-a matharu almundzariina
174. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
175. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
176. kadzdzaba ash-haabu al-aykati almursaliina
177. idz qaala lahum syu’aybun alaa tattaquuna
178. innii lakum rasuulun amiinun
179. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
180. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
181. awfuu alkayla walaa takuunuu mina almukhsiriina
182. wazinuu bialqisthaasi almustaqiimi
183. walaa tabkhasuu alnnaasa asyyaa-ahum walaa ta’tsaw fii al-ardhi mufsidiina
184. waittaquu alladzii khalaqakum waaljibillata al-awwaliina
185. qaaluu innamaa anta mina almusahhariina
186. wamaa anta illaa basyarun mitslunaa wa-in nazhunnuka lamina alkaadzibiina
187. fa-asqith ‘alaynaa kisafan mina alssamaa-i in kunta mina alshshaadiqiina
188. qaala rabbii a’lamu bimaa ta’maluuna
189. fakadzdzabuuhu fa-akhadzahum ‘adzaabu yawmi alzhzhullati innahu kaana ‘adzaaba yawmin ‘azhiimin
190. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
191. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
192. wa-innahu latanziilu rabbi al’aalamiina
193. nazala bihi alrruuhu al-amiinu
194. ‘alaa qalbika litakuuna mina almundziriina
195. bilisaanin ‘arabiyyin mubiinin
196. wa-innahu lafii zuburi al-awwaliina
197. awa lam yakun lahum aayatan an ya’lamahu ‘ulamaau banii israa-iila
198. walaw nazzalnaahu ‘alaa ba’dhi al-a’jamiina
199. faqara-ahu ‘alayhim maa kaanuu bihi mu/miniina
200. kadzaalika salaknaahu fii quluubi almujrimiina
201. laa yu/minuuna bihi hattaa yarawuu al’adzaaba al-aliima
202. faya/tiyahum baghtatan wahum laa yasy’uruuna
203. fayaquuluu hal nahnu munzharuuna
204. afabi’adzaabinaa yasta’jiluuna
205. afara-ayta in matta’naahum siniina
206. tsumma jaa-ahum maa kaanuu yuu’aduuna
207. maa aghnaa ‘anhum maa kaanuu yumatta’uuna
208. wamaa ahlaknaa min qaryatin illaa lahaa mundziruuna
209. dzikraa wamaa kunnaa zhaalimiina
210. wamaa tanazzalat bihi alsysyayaathiinu
211. wamaa yanbaghii lahum wamaa yastathii’uuna
212. innahum ‘ani alssam’i lama’zuuluuna
213. falaa tad’u ma’a allaahi ilaahan aakhara fatakuuna mina almu’adzdzabiina
214. wa-andzir ‘asyiirataka al-aqrabiina
215. waikhfidh janaahaka limani ittaba’aka mina almu/miniina
216. fa-in ‘ashawka faqul innii barii-un mimmaa ta’maluuna
217. watawakkal ‘alaa al’aziizi alrrahiimi
218. alladzii yaraaka hiina taquumu
219. wataqallubaka fii alssaajidiina
220. innahu huwa alssamii’u al’aliimu
221. hal unabbi-ukum ‘alaa man tanazzalu alsysyayaathiinu
222. tanazzalu ‘alaa kulli affaakin atsiimin
223. yulquuna alssam’a wa-aktsaruhum kaadzibuuna
224. waalsysyu’araau yattabi’uhumu alghaawuuna
225. alam tara annahum fii kulli waadin yahiimuuna
226. wa-annahum yaquuluuna maa laa yaf’aluuna
227. illaa alladziina aamanuu wa’amiluu alshshaalihaati wadzakaruu allaaha katsiiran waintasharuu min ba’di maa zhulimuu wasaya’lamu alladziina zhalamuu ayya munqalabin yanqalibuuna
Surat Asy Syu'ara ini adalah surat ke 26 dalam kitab suci Al-Quran yang terdiri dari 227 ayat panjangnya. Asy Syuara masuk dalam golongan surat surat Makkiyah karena diturunkan di Kota Mekkah. Secara umum surah ini banyak berisi tentang nilai nilai berharga dari berbagai kisah para Nabi Nabi.
Adapun makna dan isi kandungan surat Ash-Shu'ara diantaranya adalah jaminan Allah SWT untuk memenangkan para Rasulnya serta kisah para Nabi seperti Nabi Ibrahim, Nabi Musa, Nabi Nuh, Nabi Shaleh dan Nabi Nabi lainnya.
Teks Bacaan Surat Asy Syu'ara Full
Dan langsung saja simak berikut ini teks bacaan surat Asy-Syu'ara lengkap lafadz arab, latin dan terjemahan bahasa Indonesianya agar bisa dipahami bersama apa sebenarnya maksud dan isi kandungan dari masing masing ayatnya.
Surat Asy Syu'ara Arab
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
طسم ﴿١﴾ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٣﴾ إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾ وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَـٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﴿٥﴾ فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٦﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ ﴿٧﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٨﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٩﴾ وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠﴾ قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ ﴿١١﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿١٢﴾ وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ ﴿١٣﴾ وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿١٤﴾ قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ ﴿١٥﴾ فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦﴾ أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿١٧﴾ قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ ﴿١٨﴾ وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿١٩﴾قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ ﴿٢٠﴾ فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٢١﴾ وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿٢٢﴾ قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٣﴾ قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٢٤﴾ قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ ﴿٢٥﴾ قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٦﴾ قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ ﴿٢٧﴾ قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٢٨﴾ قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَـٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ ﴿٢٩﴾ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ ﴿٣٠﴾ قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٣١﴾ فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ ﴿٣٢﴾ وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ ﴿٣٣﴾ قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَـٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ ﴿٣٤﴾ يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ ﴿٣٥﴾ قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ ﴿٣٦﴾ يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ ﴿٣٧﴾ فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿٣٨﴾ وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ ﴿٣٩﴾ لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ ﴿٤٠﴾ فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ ﴿٤١﴾ قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٢﴾ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ ﴿٤٣﴾ فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ ﴿٤٤﴾ فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ ﴿٤٥﴾ فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ ﴿٤٦﴾ قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٧﴾ رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ﴿٤٨﴾ قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٩﴾ قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ﴿٥٠﴾ إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥١﴾ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ﴿٥٢﴾ فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ ﴿٥٣﴾ إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ ﴿٥٤﴾ وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ ﴿٥٥﴾ وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ ﴿٥٦﴾ فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٥٧﴾ وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ﴿٥٨﴾ كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿٥٩﴾ فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ ﴿٦٠﴾ فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ ﴿٦١﴾ قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ ﴿٦٢﴾ فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ ﴿٦٣﴾ وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ ﴿٦٤﴾ وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ ﴿٦٥﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ ﴿٦٦﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٦٧﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٦٨﴾ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ ﴿٦٩﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٧٠﴾ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ ﴿٧١﴾ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿٧٢﴾ أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ ﴿٧٣﴾ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾ قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿٧٥﴾ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ ﴿٧٦﴾ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٧﴾ الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿٧٨﴾ وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ ﴿٧٩﴾ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿٨٠﴾ وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿٨١﴾ وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ﴿٨٢﴾ رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ ﴿٨٣﴾ وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ ﴿٨٤﴾ وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ ﴿٨٥﴾ وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ ﴿٨٦﴾ وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ ﴿٨٧﴾ يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿٨٨﴾ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّـهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٩﴾ وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿٩٠﴾ وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ ﴿٩١﴾ وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿٩٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ ﴿٩٣﴾ فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ ﴿٩٤﴾ وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ ﴿٩٥﴾ قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ ﴿٩٦﴾ تَاللَّـهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٩٧﴾ إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٩٨﴾ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ ﴿٩٩﴾ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ ﴿١٠٠﴾ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ ﴿١٠١﴾ فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٢﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٠٣﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٤﴾ كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٠٥﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٠٦﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٠٧﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٠٨﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٠٩﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١١٠﴾ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ ﴿١١١﴾ قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١١٢﴾ إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿١١٣﴾ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٤﴾ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿١١٥﴾ قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ ﴿١١٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾ فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿١١٩﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ ﴿١٢٠﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٢١﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٢٢﴾ كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٢٥﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٢٦﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٢٧﴾ أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ ﴿١٢٨﴾ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ ﴿١٢٩﴾ وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ ﴿١٣٠﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٣١﴾ وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ ﴿١٣٢﴾ أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ ﴿١٣٣﴾ وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿١٣٤﴾ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٣٥﴾ قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ ﴿١٣٦﴾ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٣٧﴾ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿١٣٨﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٣٩﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٤٠﴾ كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٤١﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٤٢﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٤٣﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٤٤﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٤٥﴾ أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ ﴿١٤٦﴾ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿١٤٧﴾ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ ﴿١٤٨﴾ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ ﴿١٤٩﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٥٠﴾ وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ ﴿١٥١﴾ الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ﴿١٥٢﴾ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ ﴿١٥٣﴾ مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿١٥٤﴾ قَالَ هَـٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿١٥٥﴾ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٥٦﴾ فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ ﴿١٥٧﴾ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٥٨﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٥٩﴾ كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٦٠﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٦١﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٦٢﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٦٣﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦٤﴾ أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ ﴿١٦٥﴾ وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ ﴿١٦٦﴾ قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ ﴿١٦٧﴾ قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ ﴿١٦٨﴾ رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ ﴿١٦٩﴾ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴿١٧٠﴾ إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ ﴿١٧١﴾ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ﴿١٧٢﴾ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ ﴿١٧٣﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٧٤﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٧٥﴾ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٧٦﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٧٧﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٧٨﴾ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿١٧٩﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٠﴾ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ ﴿١٨١﴾ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ﴿١٨٢﴾ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿١٨٣﴾ وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٨٤﴾ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ ﴿١٨٥﴾ وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿١٨٦﴾ فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿١٨٧﴾ قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨٨﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٨٩﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٩٠﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿١٩١﴾ وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٩٢﴾ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ ﴿١٩٣﴾ عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿١٩٤﴾ بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ ﴿١٩٥﴾ وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٩٦﴾ أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿١٩٧﴾ وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ ﴿١٩٨﴾ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿١٩٩﴾ كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ﴿٢٠٠﴾ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٢٠١﴾ فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٠٢﴾ فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ ﴿٢٠٣﴾ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿٢٠٤﴾ أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ ﴿٢٠٥﴾ ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿٢٠٦﴾ مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ ﴿٢٠٧﴾ وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ ﴿٢٠٨﴾ ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿٢٠٩﴾ وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ ﴿٢١٠﴾ وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿٢١١﴾ إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ ﴿٢١٢﴾ فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ ﴿٢١٣﴾ وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ ﴿٢١٤﴾ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢١٥﴾ فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٢١٦﴾ وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ﴿٢١٧﴾ الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ ﴿٢١٨﴾ وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ ﴿٢١٩﴾ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٢٢٠﴾ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ ﴿٢٢١﴾ تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﴿٢٢٢﴾ يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ ﴿٢٢٣﴾ وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ ﴿٢٢٤﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ ﴿٢٢٥﴾ وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ ﴿٢٢٦﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّـهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ ﴿﴾٢٢٧
Surat Asy Syu'ara Latin
Bismillahirrahmanirrahim.
1. thaa-siin-miim
2. tilka aayaatu alkitaabi almubiini
3. la’allaka baakhi’un nafsaka allaa yakuunuu mu/miniina
4. in nasya/ nunazzil ‘alayhim mina alssamaa-i aayatan fazhallat a’naaquhum lahaa khaadi’iina
5. wamaa ya/tiihim min dzikrin mina alrrahmaani muhdatsin illaa kaanuu ‘anhu mu’ridhiina
6. faqad kadzdzabuu fasaya/tiihim anbaau maa kaanuu bihi yastahzi-uuna
7. awa lam yaraw ilaa al-ardhi kam anbatnaa fiihaa min kulli zawjin kariimin
8. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
9. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
10. wa-idz naadaa rabbuka muusaa ani i/ti alqawma alzhzhaalimiina
11. qawma fir’awna alaa yattaquuna
12. qaala rabbi innii akhaafu an yukadzdzibuuni
13. wayadhiiqu shadrii walaa yanthaliqu lisaanii fa-arsil ilaa haaruuna
14. walahum ‘alayya dzanbun fa-akhaafu an yaqtuluuni
15. qaala kallaa faidzhabaa bi-aayaatinaa innaa ma’akum mustami’uuna
16. fa/tiyaa fir’awna faquulaa innaa rasuulu rabbi al’aalamiina
17. an arsil ma’anaa banii israa-iila
18. qaala alam nurabbika fiinaa waliidan walabitsta fiinaa min ‘umurika siniina
19. wafa’alta fa’lataka allatii fa’alta wa-anta mina alkaafiriina
20. qaala fa’altuhaa idzan wa-anaa mina aldhdhaalliina
21. fafarartu minkum lammaa khiftukum fawahaba lii rabbii hukman waja’alanii mina almursaliina
22. watilka ni’matun tamunnuhaa ‘alayya an ‘abbadta banii israa-iila
23. qaala fir’awnu wamaa rabbu al’aalamiina
24. qaala rabbu alssamaawaati waal-ardhi wamaa baynahumaa in kuntum muuqiniina
25. qaala liman hawlahu alaa tastami’uuna
26. qaala rabbukum warabbu aabaa-ikumu al-awwaliina
27. qaala inna rasuulakumu alladzii ursila ilaykum lamajnuunun
28. qaala rabbu almasyriqi waalmaghribi wamaa baynahumaa in kuntum ta’qiluuna
29. qaala la-ini ittakhadzta ilaahan ghayrii la-aj’alannaka mina almasjuuniina
30. qaala awa law ji/tuka bisyay-in mubiinin
31. qaala fa/ti bihi in kunta mina alshshaadiqiina
32. fa-alqaa ‘ashaahu fa-idzaa hiya tsu’baanun mubiinun
33. wanaza’a yadahu fa-idzaa hiya baydaau lilnnaatsiriina
34. qaala lilmala-i hawlahu inna haadzaa lasaahirun ‘aliimun
35. yuriidu an yukhrijakum min ardhikum bisihrihi famaatsaa ta/muruuna
36. qaaluu arjih wa-akhaahu waib’ats fii almadaa-ini haasyiriina
37. ya/tuuka bikulli sahhaarin ‘aliimin
38. fajumi’a alssaharatu limiiqaati yawmin ma’luumin
39. waqiila lilnnaasi hal antum mujtami’uuna
40. la’allanaa nattabi’u alssaharata in kaanuu humu alghaalibiina
41. falammaa jaa-a alssaharatu qaaluu lifir’awna a-inna lanaa la-ajran in kunnaa nahnu alghaalibiina
42. qaala na’am wa-innakum idzan lamina almuqarrabiina
43. qaala lahum muusaa alquu maa antum mulquuna
44. fa-alqaw hibaalahum wa’ishiyyahum waqaaluu bi’izzati fir’awna innaa lanahnu alghaalibuuna
45. fa-alqaa muusaa ‘ashaahu fa-idzaa hiya talqafu maa ya/fikuuna
46. faulqiya alssaharatu saajidiina
47. qaaluu aamannaa birabbi al’aalamiina
48. rabbi muusaa wahaaruuna
49. qaala aamantum lahu qabla an aadzana lakum innahu lakabiirukumu alladzii ‘allamakumu alssihra falasawfa ta’lamuuna lauqaththhi’anna aydiyakum wa-arjulakum min khilaafin walaushallibannakum ajma’iina
50. qaaluu laa dhayra innaa ilaa rabbinaa munqalibuuna
51. innaa nathma’u an yaghfira lanaa rabbunaa khathaayaanaa an kunnaa awwala almu/miniina
52. wa-awhaynaa ilaa muusaa an asri bi’ibaadii innakum muttaba’uuna
53. fa-arsala fir’awnu fii almadaa-ini haasyiriina
54. inna haaulaa-i lasyirdzimatun qaliiluuna
55. wa-innahum lanaa laghaa-izhuuna
56. wa-innaa lajamii’un hatsiruuna
57. fa-akhrajnaahum min jannaatin wa’uyuunin
58. wakunuuzin wamaqaamin kariimin
59. kadzaalika wa-awratsnaahaa banii israa-iila
60. fa-atba’uuhum musyriqiina
61. falammaa taraa-a aljam’aani qaala ash-haabu muusaa innaa lamudrakuuna
62. qaala kallaa inna ma’iya rabbii sayahdiini
63. fa-awhaynaa ilaa muusaa ani idhrib bi’ashaaka albahra fainfalaqa fakaana kullu firqin kaalththhawdi al’azhiimi
64. wa-azlafnaa tsamma al-aakhariina
65. wa-anjaynaa muusaa waman ma’ahu ajma’iina
66. tsumma aghraqnaa al-aakhariina
67. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
68. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
69. wautlu ‘alayhim naba-a ibraahiima
70. idz qaala li-abiihi waqawmihi maa ta’buduuna
71. qaaluu na’budu ashnaaman fanazhallu lahaa ‘aakifiina
72. qaala hal yasma’uunakum idz tad’uuna
73. aw yanfa’uunakum aw yadhurruuna
74. qaaluu bal wajadnaa aabaa-anaa kadzaalika yaf’aluuna
75. qaala afara-aytum maa kuntum ta’buduuna
76. antum waaabaaukumu al-aqdamuuna
77. fa-innahum ‘aduwwun lii illaa rabba al’aalamiina
78. alladzii khalaqanii fahuwa yahdiini
79. waalladzii huwa yuth’imunii wayasqiini
80. wa-idzaa maridhtu fahuwa yasyfiini
81. waalladzii yumiitunii tsumma yuhyiini
82. waalladzii athma’u an yaghfira lii khathii-atii yawma alddiini
83. rabbi hab lii hukman wa-alhiqnii bialshshaalihiina
84. waij’al lii lisaana shidqin fii al-aakhiriina
85. waij’alnii min waratsati jannati alnna’iimi
86. waighfir li-abii innahu kaana mina aldhdhaalliina
87. walaa tukhzinii yauma yub’atsuuna
88. yauma laa yanfa’u maalun walaa banuuna
89. illaa man ataa allaaha biqalbin saliimin
90. wauzlifati aljannatu lilmuttaqiina
91. waburrizati aljahiimu lilghaawiina
92. waqiila lahum ayna maa kuntum ta’buduuna
93. min duuni allaahi hal yanshuruunakum aw yantashiruuna
94. fakubkibuu fiihaa hum waalghaawuuna
95. wajunuudu ibliisa ajma’uuna
96. qaaluu wahum fiihaa yakhtashimuuna
97. taallaahi in kunnaa lafii dhalaalin mubiinin
98. idz nusawwiikum birabbi al’aalamiina
99. wamaa adhallanaa illaa almujrimuuna
100. famaa lanaa min syaafi’iina
101. walaa shadiiqin hamiimin
102. falaw anna lanaa karratan fanakuuna mina almu/miniina
103. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
104. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
105. kadzdzabat qawmu nuuhin almursaliina
106. idz qaala lahum akhuuhum nuuhun alaa tattaquuna
107. innii lakum rasuulun amiinun
108. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
109. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
110. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
111. qaaluu anu/minu laka waittaba’aka al-ardzaluuna
112. qaala wamaa ‘ilmii bimaa kaanuu ya’maluuna
113. in hisaabuhum illaa ‘alaa rabbii law tasy’uruuna
114. wamaa anaa bithaaridi almu/miniina
115. in anaa illaa nadziirun mubiinun
116. qaaluu la-in lam tantahi yaa nuuhu latakuunanna mina almarjuumiina
117. qaala rabbi inna qawmii kadzdzabuuni
118. faiftah baynii wabaynahum fathan wanajjinii waman ma’iya mina almu/miniina
119. fa-anjaynaahu waman ma’ahu fii alfulki almasyhuuni
120. tsumma aghraqnaa ba’du albaaqiina
121. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
122. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
123. kadzdzabat ‘aadun almursaliina
124. idz qaala lahum akhuuhum huudun alaa tattaquuna
125. innii lakum rasuulun amiinun
126. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
127. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
128. atabnuuna bikulli rii’in aayatan ta’batsuuna
129. watattakhidzuuna mashaani’a la’allakum takhluduuna
130. wa-idzaa bathasytum bathasytum jabbaariina
131. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
132. waittaquu alladzii amaddakum bimaa ta’lamuuna
133.amaddakum bi-an’aamin wabaniina
134. wajannaatin wa’uyuunin
135. innii akhaafu ‘alaykum ‘adzaaba yawmin ‘azhiimin
136. qaaluu sawaaun ‘alaynaa awa’azhta am lam takun mina alwaa’izhiina
137. in haadzaa illaa khuluqu al-awwaliina
138. wamaa nahnu bimu’adzdzabiina
139. fakadzdzabuuhu fa-ahlaknaahum inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
140. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
141. kadzdzabat tsamuudu almursaliina
142. idz qaala lahum akhuuhum shaalihun alaa tattaquuna
143. innii lakum rasuulun amiinun
144. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
145. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
146. atutrakuuna fii maa haahunaa aaminiina
147. fii jannaatin wa’uyuunin
148. wazuruu’in wanakhlin thal’uhaa hadhiimun
149. watanhituuna mina aljibaali buyuutan faarihiina
150. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
151. walaa tuthii’uu amra almusrifiina
152. alladziina yufsiduuna fii al-ardhi walaa yushlihuuna
153. qaaluu innamaa anta mina almusahhariina
154. maa anta illaa basyarun mitslunaa fa/ti bi-aayatin in kunta mina alshshaadiqiinaa
155. qaala haadzihi naaqatun lahaa syirbun walakum syirbu yawmin ma’luumin
156. walaa tamassuuhaa bisuu-in faya/khudzakum ‘adzaabu yawmin ‘azhiimin
157. fa’aqaruuhaa fa-ashbahuu naadimiina
158. fa-akhadzahumu al’adzaabu inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
159. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
160. kadzdzabat qawmu luuthin almursaliina
161. idz qaala lahum akhuuhum luuthun alaa tattaquuna
162. innii lakum rasuulun amiinun
163. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
164. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
165. ata/tuuna aldzdzukraana mina al’aalamiina
166. watadzaruuna maa khalaqa lakum rabbukum min azwaajikum bal antum qawmun ‘aaduuna
167. qaaluu la-in lam tantahi yaa luuthu latakuunanna mina almukhrajiina
168. qaala innii li’amalikum mina alqaaliina
169. rabbi najjinii wa-ahlii mimmaa ya’maluuna
170. fanajjaynaahu wa-ahlahu ajma’iina
171. illaa ‘ajuuzan fii alghaabiriina
172. tsumma dammarnaa al-aakhariina
173. wa-amtharnaa ‘alayhim matharan fasaa-a matharu almundzariina
174. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
175. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
176. kadzdzaba ash-haabu al-aykati almursaliina
177. idz qaala lahum syu’aybun alaa tattaquuna
178. innii lakum rasuulun amiinun
179. faittaquu allaaha wa-athii’uuni
180. wamaa as-alukum ‘alayhi min ajrin in ajriya illaa ‘alaa rabbi al’aalamiina
181. awfuu alkayla walaa takuunuu mina almukhsiriina
182. wazinuu bialqisthaasi almustaqiimi
183. walaa tabkhasuu alnnaasa asyyaa-ahum walaa ta’tsaw fii al-ardhi mufsidiina
184. waittaquu alladzii khalaqakum waaljibillata al-awwaliina
185. qaaluu innamaa anta mina almusahhariina
186. wamaa anta illaa basyarun mitslunaa wa-in nazhunnuka lamina alkaadzibiina
187. fa-asqith ‘alaynaa kisafan mina alssamaa-i in kunta mina alshshaadiqiina
188. qaala rabbii a’lamu bimaa ta’maluuna
189. fakadzdzabuuhu fa-akhadzahum ‘adzaabu yawmi alzhzhullati innahu kaana ‘adzaaba yawmin ‘azhiimin
190. inna fii dzaalika laaayatan wamaa kaana aktsaruhum mu/miniina
191. wa-inna rabbaka lahuwa al’aziizu alrrahiimu
192. wa-innahu latanziilu rabbi al’aalamiina
193. nazala bihi alrruuhu al-amiinu
194. ‘alaa qalbika litakuuna mina almundziriina
195. bilisaanin ‘arabiyyin mubiinin
196. wa-innahu lafii zuburi al-awwaliina
197. awa lam yakun lahum aayatan an ya’lamahu ‘ulamaau banii israa-iila
198. walaw nazzalnaahu ‘alaa ba’dhi al-a’jamiina
199. faqara-ahu ‘alayhim maa kaanuu bihi mu/miniina
200. kadzaalika salaknaahu fii quluubi almujrimiina
201. laa yu/minuuna bihi hattaa yarawuu al’adzaaba al-aliima
202. faya/tiyahum baghtatan wahum laa yasy’uruuna
203. fayaquuluu hal nahnu munzharuuna
204. afabi’adzaabinaa yasta’jiluuna
205. afara-ayta in matta’naahum siniina
206. tsumma jaa-ahum maa kaanuu yuu’aduuna
207. maa aghnaa ‘anhum maa kaanuu yumatta’uuna
208. wamaa ahlaknaa min qaryatin illaa lahaa mundziruuna
209. dzikraa wamaa kunnaa zhaalimiina
210. wamaa tanazzalat bihi alsysyayaathiinu
211. wamaa yanbaghii lahum wamaa yastathii’uuna
212. innahum ‘ani alssam’i lama’zuuluuna
213. falaa tad’u ma’a allaahi ilaahan aakhara fatakuuna mina almu’adzdzabiina
214. wa-andzir ‘asyiirataka al-aqrabiina
215. waikhfidh janaahaka limani ittaba’aka mina almu/miniina
216. fa-in ‘ashawka faqul innii barii-un mimmaa ta’maluuna
217. watawakkal ‘alaa al’aziizi alrrahiimi
218. alladzii yaraaka hiina taquumu
219. wataqallubaka fii alssaajidiina
220. innahu huwa alssamii’u al’aliimu
221. hal unabbi-ukum ‘alaa man tanazzalu alsysyayaathiinu
222. tanazzalu ‘alaa kulli affaakin atsiimin
223. yulquuna alssam’a wa-aktsaruhum kaadzibuuna
224. waalsysyu’araau yattabi’uhumu alghaawuuna
225. alam tara annahum fii kulli waadin yahiimuuna
226. wa-annahum yaquuluuna maa laa yaf’aluuna
227. illaa alladziina aamanuu wa’amiluu alshshaalihaati wadzakaruu allaaha katsiiran waintasharuu min ba’di maa zhulimuu wasaya’lamu alladziina zhalamuu ayya munqalabin yanqalibuuna
Terjemahan Surat Asy Syu'ara
Dengan nama Allah Yang Maha Pengasih lagi Maha Penyayang.
1: Ta Sin Mim.
2: Inilah ayat-ayat kitab (al-Qur’an) yang (memberikan penjelasan) nyata .
3: Boleh jadi engkau (Muhammad saw) membinasakan dirimu sendiri, kerana mereka tidak beriman.
4: Jika Kami (Allah) kehendaki, nescaya Kami (Allah) menurunkan kepada mereka ayat (mukjizat) dari langit, sehingga tengkuk-tengkuk mereka tunduk kepadanya.
5: Dan tidak datang kepada mereka suatu peringatan yang baru daripada al-Rahman (Yang Maha Pemurah), melainkan mereka selalu berpaling daripadanya.
6: Sungguh mereka telah mendustakan, maka kelak akan datang kepada mereka berita yang selalu mereka perolok-olokkan itu.
7: Tidakkah mereka memperhatikan bumi, berapa banyaknya Kami (Allah) tumbuhkan di atasnya pelbagai jenis (tumbuh-tumbuhan) yang baik?
8: Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) ayat (tanda), tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
9: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan)mu benar-benar Dia (Allah), adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
10: Dan (ingatlah) ketika Rab (Tuhan)mu menyeru Musa: "Pergilah kepada kaum yang zalim itu.”
11: “(Iaitu) kaum Fir’awn. Mengapa mereka tidak bertakwa?"
12: Dia (Musa) berkata: "Rabbi (wahai Tuhanku)! Sesungguhnya aku takut mereka akan mendustakan aku.”
13: “Dan dadaku menjadi sempit, dan tidak fasih lidahku, oleh itu utuslah kepada Harun.”
14: “Dan aku berdosa terhadap mereka, maka aku takut mereka akan membunuhku.”
15: (Allah) berfirman: "Sekali-kali tidak! Pergilah kamu berdua dengan ayat-ayat Kami (Allah); sesungguhnya Kami (Allah) mendengarkan bersama-sama kamu.”
16: Maka pergilah kamu berdua kepada Fir’awn dan katakanlah olehmu: "Sesungguhnya kami adalah rasul Rab (Tuhan) sekalian alam.”
17: “Lepaskanlah Bani Israel (pergi) beserta kami".
18: (Fir’awn) menjawab: "Bukankah kami telah mengasuh engkau antara kami, sewaktu engkau masih kecil, dan engkau tinggal bersama-sama kami beberapa tahun daripada umurmu?”
19: “Tetapi engkau lakukan perbuatan (membunuh orang) yang engkau telah melakukan itu, dan (adalah) engkau termasuk golongan orang yang tidak mengenang budi.”
20: Berkata (Musa): "Aku telah melakukannya, sedang aku di waktu itu termasuk orang yang tersesat (silap).”
21: “Lalu aku melarikan diri kepada kamu, kerana aku takut kepada kamu. Kemudian Rab (Tuhan)ku memberikan kepadaku hikmah serta Dia (Allah) menjadikan aku salah seorang antara para rasul-Nya (rasul Allah).
22: “Dan itulah nikmat yang kamu limpahkan kepadaku itu, (iaitu) kamu telah memperhambakan Bani Israel."
23: Fir’awn bertanya: "Siapa Rab (Tuhan) sekalian alam itu?"
24: (Musa) menjawab: "Rab (Tuhan) bagi langit dan bumi dan apa yang antara kedua-duanya, jika kamu mahu mempercayainya.”
25: Berkata (Fir’awn) kepada orang di sekelilingnya: "Apakah kamu tidak mendengarkan?"
26: (Musa) berkata: "Rab (Tuhan) kamu dan Rab (Tuhan) nenek-nenek moyang kamu yang dahulu."
27: (Fir’awn) berkata: "Sesungguhnya rasul kamu yang diutuskan kepada kamu sekalian, benar-benar orang gila."
28: (Musa) berkata: "Rab (Tuhan) bagi timur dan barat dan apa yang ada antara kedua-duanya, jika kamu mempergunakan akal.”
29: (Fir’awn) berkata: "Sungguh jika kamu mengambil Rab (Tuhan) selain aku, aku akan menjadikan kamu salah seorang yang dipenjarakan.”
30: (Musa) berkata: "Bagaimana jika aku tunjukkan kepada kamu sesuatu (keterangan) yang nyata?"
31: (Fir’awn) berkata: "Datangkanlah sesuatu (keterangan) yang nyata itu, jika kamu adalah termasuk orang yang benar.”
32: Maka (Musa) melemparkan tongkatnya, yang tiba-tiba ia (tongkat itu) (menjadi) ular yang nyata.
33: Dan dia (Musa) menarik tangannya (dari dalam bajunya), maka tiba-tiba ia (tangan itu) menjadi putih (bersinar) bagi orang yang melihatnya.
34: (Fir’awn) berkata kepada pembesar-pembesar di sekelilingnya: “Sesungguhnya (Musa) ini benar-benar seorang ahli sihir yang pandai.”
35: “Dia hendak mengusir kamu dari bumi (negeri) kamu dengan sihirnya. Maka apakah cadangan kamu?"
36: Mereka menjawab: "Tundalah (urusan) dia (Musa) dan saudaranya (Harun), dan kirimkanlah ke seluruh negeri orang yang akan mengumpulkan.”
37: “Supaya mereka membawakan kepadamu semua ahli sihir yang pandai.”
38: Lalu dikumpulkanlah ahli-ahli sihir pada waktu hari yang telah ditetapkan.
39: Dan diserukan kepada orang ramai: "Apakah kamu akan berkumpul?”
40: “Semoga kita mengikuti ahli-ahli sihir itu, jika merekalah yang menang."
41: Maka tatkala ahli-ahli sihir itu datang, mereka bertanya kepada Fir’awn: "Apakah benar kami akan mendapat upah yang besar jika kami adalah orang yang menang?"
42: (Fir’awn) menjawab: "Ya! Dan sesungguhnya kamu, jika demikian berlaku), akan menjadi orang yang dekat (kepadaku).”
43: Berkatalah (Musa) kepada mereka: "Lemparkanlah apa yang kamu hendak Lemparkan.”
44: Lalu mereka melemparkan tali-tali dan tongkat-tongkat mereka sambil berkata: "Demi kekuasaan Fir’awn, sesungguhnya kami pasti menang."
45: Kemudian Musa melemparkan tongkatnya, tiba-tiba ia menelan apa yang mereka ada-adakan itu.
46: Maka meniaraplah ahli-ahli sihir bersujud.
47: “Mereka berkata: "Kami beriman kepada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
48: “Rab (Tuhan) Musa dan Harun."
49: (Fir’awn) berkata: "Apakah kamu beriman kepadanya (Musa) sebelum aku memberi izin kepada kamu? Sesungguhnya dia (Musa) pemimpin tertinggi kamu yang mengajarkan sihir kepada kamu. Maka kamu pasti akan mengetahui. Sesungguhnya aku akan memotong tanganmu dan kakimu dengan bersilangan, dan aku akan menyalibmu semuanya".
50: Mereka berkata: "Tidak ada kemudaratan. Sesungguhnya kami akan kembali kepada Rab (Tuhan) kami.”
51: “Sesungguhnya kami amat menginginkan agar Rab (Tuhan) kami mengampuni kesalahan kami, kerana kami adalah orang yang terdahulu beriman.”
52: Dan Kami (Allah) mewahyukan kepada Musa: "Pergilah di waktu malam hari dengan membawa hamba-hamba-Ku, kerana sesungguhnya kamu sekalian akan disusuli.”
53: Kemudian Fir’awn mengutuskan (utusannya) ke kota-kota bagi mengumpulkan (tenteranya).
54: (Fir’awn berkata): "Sesungguhnya mereka (Bani Isra’el) hanyalah golongan yang sedikit.”
55: “Dan sesungguhnya mereka telah menimbulkan kemarahan kita.”
56: “Dan sesungguhnya kita semua sudah bersedia.”
57: Maka Kami (Allah) keluarkan mereka (Fir’awn dan kaumnya) daripada taman-taman dan mata air.
58: Dan (daripada) perbendaharaan dan kedudukan yang mulia.
59: demikianlah halnya, dan Kami (Allah) wariskan semuanya kepada Bani Israel.
60: Maka (Fir’awn dan bala tenteranya) menyusuli mereka (Bani Isra’el) di waktu matahari terbit.
61: Maka setelah kedua-dua golongan itu saling melihat, berkatalah pengikut-pengikut Musa: "Sesungguhnya mereka akan dapat mengejar kita.”
62: (Musa) menjawab: "Sekali-kali tidak! Sesungguhnya Rab (Tuhan)ku besertaku, Dia (Allah) akan memberi petunjuk kepadaku."
63: Lalu Kami (Allah) mewahyukan kepada Musa: "Pukullah lautan itu dengan tongkatmu." Maka terbelahlah lautan itu, dan tiap-tiap belahan adalah seperti gunung yang besar.
64: Dan di sanalah Kami (Allah) dekatkan (golongan) yang lain (yang mengejar).
65: Dan Kami (Allah) selamatkan Musa dan semua orang yang besertanya.
66: Dan Kami (Allah) tenggelamkan (golongan) yang lain itu.
67: Sesungguhnya yang demikian itu benar-benar merupakan suatu tanda, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
68: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia (Allah) adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
69: Dan bacakanlah kepada mereka kisah Ibrahim.
70: Tatkala dia berkata kepada bapanya dan kaumnya: "Apakah yang kamu sembah?"
71: Mereka menjawab: "Kami menyembah berhala-berhala, dan kami sentiasa tekun memujanya".
72: Berkata (Ibrahim): "Adakah mereka (berhala-berhala itu) mendengar sewaktu kamu menyerunya?
73: “Atau (adakah) mereka memberi manfaat kepadamu atau memberi mudarat?"
74: Mereka menjawab: “Sebenarnya, kami mendapati nenek moyang kami berbuat demikian".
75: (Ibrahim) berkata: "Adakah kamu memperhatikan apa yang kamu sembah itu?”
76: “Kamu dan nenek moyang kamu yang terdahulu?”
77: “Maka sesungguhnya mereka (berhala-berhala) adalah musuhku, kecuali Rab (Tuhan) sekalian alam.
78: “Yang telah menciptakan aku, kemudian Dia (Allah) membimbing daku.”
79: “Dan Dia (Allah) yang memberi makan dan minum kepadaku.”
80: “Dan apabila aku sakit, Dia (Allah) yang menyembuhkan daku.”
81: “Dan Dia (Allah) yang akan mematikan aku, kemudian akan menghidupkan aku (kembali).”
82: “Dan Dia (Allah) yang aku harapkan mengampuni kesalahanku pada hari al-din (kiamat) kelak.”
83: (Ibrahim berdoa): "Rabbi (wahai Tuhanku)! Berikanlah kepadaku hikmah dan hubungkanlah aku dengan orang yang salih.”
84: “Dan jadikanlah aku sebutan yang baik bagi orang yang kemudian.”
85: “Dan jadikanlah aku daripada yang mewarisi syurga Na’im (yang penuh kenikmatan).”
86: “Dan ampunilah bapaku, kerana sesungguhnya dia termasuk golongan orang yang sesat.”
87: “Dan janganlah Engkau (Allah) menghinakan aku pada hari mereka dibangkitkan.”
88: “(Iaitu) hari yang tidak berguna harta dan keturunan.”
89: “Kecuali orang yang datang kepada Allah dengan hati yang sejahtera.”
90: Dan didekatkanlah syurga kepada orang yang bertakwa.
91: “Dan diperlihatkan Neraka Jahim kepada orang yang sesat.
92: “Dan dikatakan kepada mereka: "Di manakah (berhala-berhala) yang kamu sembah?”
93: “Selain Allah? Dapatkah mereka menolong kamu atau menolong diri mereka sendiri?"
94: Maka mereka (berhala-berhala itu) dihumbankan ke dalamnya (neraka) bersama-sama orang yang sesat.
95: “Dan bala tentera iblis semuanya.”
96: Mereka berkata, sedang mereka bertengkar di dalam neraka:
97: "Demi Allah! Sungguh, kami dahulu dalam kesesatan yang nyata.”
98: “Kerana kami mempersamakan kamu (berhala) dengan Rab (Tuhan) sekalian alam."
99: “Dan tiadalah yang menyesatkan kami kecuali orang yang berdosa.”
100: “Maka kami tidak mempunyai pemberi syafaat (seorang pun).”
101: “Dan tidak pula mempunyai teman yang akrab.”
102: “Maka sekiranya kami (dapat kembali ke dunia) sekali lagi, nescaya kami menjadi orang yang beriman."
103: Sesungguhnya pada yang demikian (terdapat) tanda-tanda, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
104: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, benar-benar Dia (Allah) al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
105: Kaum Nuh telah mendustakan para rasul.
106: Ketika saudara mereka (Nuh) berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?”
107: “Sesungguhnya aku adalah seorang rasul yang amin (kepercayaan) untuk kamu.”
108: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
109: “Dan aku tidak meminta upah kepada kamu, upahku tidak lain hanyalah daripada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
110: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku".
111: Mereka berkata: "Apakah kami akan beriman kepada engkau, padahal yang mengikuti engkau hanyalah orang yang hina-hina?"
112: (Nuh) menjawab: "Tidak ada pengetahuanku (tentang kesalahan) apa yang mereka telah lakukan?”
113: “Perhitungan mereka tidak lain hanyalah kepada Rab (Tuhan)ku, kalau kamu mengerti.”
114: “Dan aku sekali-kali tidak akan mengusir orang yang beriman.”
115: “Aku (ini) tidak lain melainkan pemberi peringatan yang nyata.”
116: Mereka berkata: "Jika engkau tidak berhenti, wahai Nuh, nescaya engkau akan termasuk orang yang direjam."
117: (Nuh) berkata: "Rabbi (wahai Tuhanku)! Sesungguhnya kaumku telah mendustakan aku.”
118: “Maka adakanlah suatu keputusan antaraku dan antara mereka, dan selamatkanlah aku dan orang yang Mukmin besertaku."
119: Maka Kami (Allah) selamatkannya (Nuh) dan orang yang besertanya di dalam kapal yang penuh muatan.
120: Kemudian sesudah itu Kami (Allah) tenggelamkan orang yang tinggal.
121: Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) tanda, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
122: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia (Allah) adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
123: Kaum ‘Ad telah mendustakan para rasul.
124: Tatkala saudara mereka Hud berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?”
125: “Sesungguhnya aku adalah seorang rasul yang amin (kepercayaan) untuk kamu.”
126: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
127: “Dan aku tidak meminta upah kepada kamu, upahku tidak lain hanyalah daripada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
128: “Mengapakah kamu mendirikan suatu tanda pada tempat yang tinggi, hanya untuk bermain-main.”
129: “Dan kamu membina gedung-gedung seolah-olah kamu akan kekal?”
130: “Dan apabila kamu membalas, maka kamu membalas dengan kejam dan bengis?”
131: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
132: “Dan bertakwalah kepada yang memberi kurnia kepada kamu dengan apa yang kamu ketahui.”
133: “Dia (Allah) mengurniakan kepada kamu binatang-binatang ternak, dan keturunan.”
134: “Dan kebun-kebun dan mata air.”
135: “Sesungguhnya aku takut kamu akan ditimpa azab hari yang besar."
136: Mereka menjawab: "Sama sahaja bagi kami, apakah kamu memberi nasihat atau tidak memberi nasihat.”
137: “Ini tidak lain, hanyalah adat kebiasaan orang dahulu.”
138: “Dan kami sekali-kali tidak akan diazab.”
139: Maka mereka mendustakannya (Hud), lalu Kami (Allah) binasakan mereka. Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) tanda, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
140: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia (Allah) adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
141: Kaum Samud telah mendustakan para rasul.
142: Tatkala saudara mereka, Salih, berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?”
143: “Sesungguhnya aku adalah seorang rasul yang amin (kepercayaan) untuk kamu.”
144: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
145: “Dan aku tidak meminta upah kepada kamu, upahku tidak lain hanyalah daripada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
146: “Adakah kamu akan dibiarkan tinggal di sini dengan aman?”
147: “Di dalam kebun-kebun serta mata air?”
148: “Dan tanam-tanaman dan pohon-pohon tamar yang mayangnya lembut?”
149: “Dan kamu pahat (sebahagian) daripada gunung-gunung (untuk dijadikan) rumah-rumah dengan mahir?”
150: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
151: “Dan janganlah kamu mentaati perintah orang yang melewati batas.”
152: “Yang membuat kerosakan di bumi, dan tidak mengadakan perbaikan.”
153: Mereka berkata: "Sesungguhnya engkau adalah daripada orang yang kena sihir.”
154: “Engkau ini, tidak lain melainkan seorang manusia seperti kami; maka datangkanlah sesuatu tanda, jika memang engkau daripada orang yang benar.”
155: (Salih) berkata: "Ini seekor unta betina, baginya (satu giliran) untuk minuman, dan kamu (satu giliran pula) untuk minuman, di hari yang tertentu.”
156: “Dan janganlah kamu kenakan kepada unta betina itu sesuatu kejahatan, yang menyebabkan kamu akan ditimpa oleh azab hari yang besar.”
157: Kemudian mereka membunuhnya, lalu mereka menjadi menyesal.
158: Maka mereka ditimpa azab. Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) tanda. Dan adalah kebanyakan mereka tidak beriman.
159: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia Allah) adalah al-'Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
160: Kaum Lut telah mendustakan para rasul.
161: Tatkala saudara mereka, Lut, berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?"
162: “Sesungguhnya aku adalah seorang rasul yang amin (kepercayaan) untuk kamu.”
163: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
164: “Dan aku tidak minta upah kepada kamu, upahku tidak lain hanyalah daripada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
165: “Mengapa kamu mendatangi (dengan berahi) jenis lelaki antara manusia?”
166: “Dan kamu tinggalkan isteri-isteri yang dijadikan oleh Rab (Tuhan) kamu untuk kamu, bahkan kamu adalah kaum yang melampaui batas."
167: Mereka menjawab: "Sesungguhnya jika engkau tidak berhenti, wahai Lut, engkau akan termasuk orang yang diusir."
168: (Lut) berkata: "Sesungguhnya aku sangat benci kepada perbuatan kamu."
169: (Lut berdoa): "Rabbi (wahai Tuhanku)! Selamatkanlah aku beserta keluargaku daripada apa yang mereka kerjakan.”
170: Lalu Kami (Allah) selamatkan dia beserta keluarganya semua.
171: Kecuali seorang perempuan tua (isterinya), yang termasuk dalam golongan yang tinggal.
172: Kemudian Kami (Allah) binasakan yang lain.
173: Dan Kami (Allah) hujani mereka dengan hujan (batu), maka amat ngerilah hujan yang menimpa orang yang telah diberi peringatan itu.
174: Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) bukti-bukti, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
175: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia (Allah) adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
176: Penduduk Aikah telah mendustakan para rasul.
177: Tatkala Shu’ayb berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?”
178: “Sesungguhnya aku adalah seorang rasul yang amin (kepercayaan) untuk kamu.”
179: “Maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.”
180: “Dan aku me minta upah kepada kamu, upahku tidak lain hanyalah daripada Rab (Tuhan) sekalian alam.”
181: “Sempurnakanlah sukatan, dan janganlah kamu termasuk orang yang merugikan.”
182: “Dan timbanglah dengan timbangan yang benar.”
183: “Dan janganlah kamu merugikan manusia pada hak-haknya, dan janganlah kamu bermaharajalela di muka bumi dengan membuat kerosakan.”
184: “Dan bertakwalah kepada (Allah) yang telah menciptakan kamu dan umat-umat yang dahulu.”
185: Mereka berkata: "Sesungguhnya kamu adalah daripada orang yang terkena sihir.”
186: “Dan engkau tidak lain melainkan seorang manusia seperti kami, dan kami percaya bahawa engkau termasuk orang yang berdusta.”
187: “Maka jatuhkanlah ke atas kami kepingan-kepingan dari langit, jika engkau termasuk orang yang benar.”
188: (Shu’ayb) berkata: "Rab (Tuhan)ku lebih mengetahui apa yang kamu kerjakan.”
189: Kemudian mereka mendustakannya (Shu’ayb), lalu mereka ditimpa azab pada hari awan gelap. Itu adalah azab hari yang besar.
190: Sesungguhnya pada yang demikian itu (terdapat) tanda, tetapi kebanyakan mereka tidak beriman.
191: Dan sesungguhnya Rab (Tuhan) engkau, Dia (Allah) adalah al-‘Aziz (Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Maha Mengasihani).
192: Dan sesungguhnya ia (al-Qur’an) benar-benar diturunkan oleh Rab (Tuhan) sekalian alam.
193: Ia (al-Qur’an) dibawa turun oleh Ruh al-Amin.
194: Ke dalam hatimu (Muhammad saw), agar engkau menjadi (salah seorang) antara orang yang memberikan peringatan.
195: Dengan bahasa Arab yang jelas.
196: Dan sesungguhnya ia benar-benar (disebutkan) dalam kitab-kitab terdahulu.
197: Dan apakah tidak cukup menjadi bukti bagi mereka, bahawa para ulama Bani Isra'el mengetahuinya?
198: Dan kalau ia Kami (Allah) turunkan kepada salah seorang daripada golongan Ajam (bukan Arab).
199: Lalu dia membacakannya kepada mereka, nescaya tidak juga mereka beriman kepadanya.
200: Demikianlah Kami (Allah) masukkannya ke dalam hati orang yang derhaka.
201: Mereka tidak akan beriman kepadanya, hingga mereka melihat azab yang pedih.
202: “Maka datanglah azab itu kepada mereka dengan mendadak, sedang mereka tidak menyedarinya.
203: Lalu mereka berkata: "Apakah kami dapat diberi tangguh?"
204: Maka apakah (patut) mereka meminta disegerakan azab Kami (Allah)?
205: Maka bagaimana pendapat engkau jika Kami (Allah) berikan kepada mereka kenikmatan hidup bertahun-tahun?
206: Kemudian datang kepada mereka apa yang telah diancamkan kepada mereka itu?
207: Tidak berguna bagi mereka apa yang mereka menikmatinya itu.
208: Dan Kami (Allah) tidak membinasakan sesuatu negeri, melainkan sesudah ada baginya orang yang memberi peringatan.
209: Peringatan! Dan Kami (Allah) sekali-kali tidak berlaku zalim.
210: Dan ia bukanlah dibawa turun oleh syaitan-syaitan.
211: Dan tidaklah patut bagi mereka (syaitan), dan mereka (syaitan) pun tidak akan berdaya.
212: Sesungguhnya mereka (syaitan) benar-benar dijauhkan daripada mendengarkannya (al-Qur’an itu).
213: Maka janganlah kamu menyeru ilah (tuhan) yang lain di samping Allah, yang menyebabkan kamu termasuk orang yang diazab.
214: Dan berilah peringatan kepada kaum kerabatmu yang terdekat.
215: Dan rendahkanlah sayapmu terhadap orang yang mengikutimu, daripada orang yang beriman.
216: Jika mereka menderhakai engkau maka katakanlah: "Sesungguhnya aku tidak bertanggungjawab terhadap apa yang kamu kerjakan.”
217: Dan bertawakallah kepada al-‘Aziz (Yang Maha Perkasa), lagi al-Rahim (Yang Maha Mengasihani).
218: Yang melihat engkau ketika engkau berdiri (solat).
219: “Dan (melihat pula) perubahan gerak-geri engkau antara orang yang sujud.
220: Sesungguhnya Dia (Allah) adalah al-Sami’ (Maha Mendengar), lagi al-‘Alim (Maha Mengetahui).
221: Akan Aku beritahukan kepada engkau, kepada siapakah syaitan-syaitan itu turun?
222: Mereka turun kepada tiap-tiap pendusta, (lagi) berdosa.
223: Mereka menyampaikan pendengaran itu, dan kebanyakan mereka adalah pendusta.
224: Dan penyair-penyair itu diikuti oleh orang yang sesat.
225: Tidakkah engkau melihat, bahawa mereka itu mengembara di tiap-tiap lembah?
226: Dan sesungguhnya mereka mengatakan apa yang mereka sendiri tidak mengerjakan?
227: Kecuali orang (penyair-penyair) yang beriman dan beramal salih, dan banyak mengingati Allah, dan mendapat kemenangan sesudah dianiaya. Dan orang yang zalim itu akan mengetahui ke mana mereka akan kembali.
Demikianlah teks bacaan surat Asy-Syu'ara lengkap arab, latin dan artinya. Semoga surah Asy Syu'ara diatas bisa bermanfaat dan kita baca secara rutin untuk selanjutnya diamalkan seluruh isi kandungan di setiap ayat ayatnya. Wallahu a'lam.